Linie, rytm, symetria i naturalne obramowanie

– czyli kompozycji ciąg dalszy...

Linie

Linie są obecne wszędzie wokół nas. Są one dla nas tak naturalne, że nawet nie zwracamy na nie uwagi. Dostrzeżone przez fotografa i umiejętnie wykorzystane w procesie komponowania fotografii mogą w prosty i niesamowity sposób przedstawić temat naszego zdjęcia.

Linie zapisane w ujęciu fotograficznym są bardzo silnym środkiem, pomagają skierować wzrok osoby oglądającej do głównego tematu zdjęcia.

Linie pionowe na zdjęciu prowadzą wzrok w górę i w dół obrazu.

W fotografii krajobrazowej lasu w naszym kadrze będziemy mieli widoczne głównie linie pionowe, które dają wrażenie spokoju i stabilności.

Natomiast w fotografii portretowej możemy skorzystać z lini pionowych w celu przedstawienia fotografowanej osoby jako szczuplejszej czy wyższej niż jest w rzeczywistości warto pamiętać o wykorzystywaniu tych linii w tle. Tło z pionowymi liniami, płot, drzewa, drapacze chmur itp. Pamiętaj zawsze tylko ogranicza nas nasza własna wyobraźnia.

Należy zawsze zwracać uwagę aby linie pionowe były pionowymi – tzn aby były równoległe do boków zdjęcia.

Linie poziome skłaniają nas do wodzenia od jednej strony do drugiej. Jak już wcześniej wspominałam ze względu na kulture w której żyjemy z reguły rozpoczynamy odczytywanie zdjęcia od lewej do prawej strony. Oglądając zdjęcie krajobrazu z wyraźną linią horyzontu mamy wrażenie spokoju i stabilności.

Linie ukośne (przekątne) – są bardziej dynamiczne niż linie pionowe czy poziome, wprowadzają napięcie i wrażenie ruchu.

Jeżeli linie zbiegają się w jednym punkcie na zdjęciu występuje tzw perspektywa zbieżna.

Linie krzywe – mocna linia wijąca się w kadrze wprowadza dynamikę do naszego zdjęcia, oddaje ona wrażenie ruchu wolniejszego niż w przypadku lini ukośnych.

- w kształcie litery S – wrażenie łagodnego i powtarzającego się ruchu, wzmacniają odczucie głębi obrazu.

Linię o tym kształcie możemy znaleźć obserwując np. ślad fali morskiej na pisku, drogę czy rzekę.

Jeżeli linia w kształcie litery "S" zaczyna się lewym dolnym rogu i kończy się w prawym górnym rogu mamy wrażenie, iż znajdujący się na niej obiekt oddala się od nas.

Jeżeli natomiast linia ma kształt lustrzanego odbicia litery "S" – to znaczy zaczyna się w lewym górnym rogu i kończy się w prawym dolnym to mamy wrażenie, iż obiekt znajdujący się na niej się przybliża się do nas.

- w kształcie litery C - podobnie jak linia w kształcie litery S niezwykle skutecznie prowadzi wzrok przez całą kompozycje zdjęcia

Rytm
Są to powtarzające się podobne elementy lub układy obiektów mogą być tematem zdjęcia samym w sobie. Powinny one tworzyć spójną całość. Mogą to być np. drzewa w alei, zaorane pole, słupki wzdłuż ulicy, stoliki w restauracji, kolumny, lampy uliczne, krzesła ustawione pod ścianą.

Rytm sprawiają iż fotografia staje się ciekawsza i bardziej dynamiczna. A także wzmacnia przesłanie i potęguje nastrój.

Rytm możemy przedstawić również fotografując pewne wzory. Powtarzające się linie, kolory, światła i cienie tworzą ciekawą kompozycję.

Symetria i asymetria

Symetria oddaje na zdjęciu wrażenie równowagi. Kompozycja symetryczna to taka w której obie połowy, po dwóch stronach osi są takie same lub bardzo podobne. W perfekcyjnie pokazanej symetrii oddajemy wrażenie lustrzanego odbicia. Wykorzystujemy ją również jeżeli zależy nam na podkreśleniu wartości tematu.

Dzięki umiejętności przedstawienia jej na zdjęciach można tworzyć piękne i harmonijne fotografie.

Zdjęcia symetryczne wykonujemy dużo rzadziej niż zdjęcia asymetryczne.

Symetria jest statyczna a asymetria jest bardziej dynamiczna.

Naturalne obramowanie 

Ciekawą techniką komponowania zdjęć jest poszukiwania naturalnych obramowań.

Umieszczając w nich nasz obiekt naprowadzamy uwagę odbiorcy na główny temat zdjęcia. Umiejętnie posługując się takimi ramkami możemy wpłynąć na wzmocnienie poczucie trójwymiarowości w zdjęciu. Obramowania z reguły stosowane są na pierwszym planie w fotografii i najczęściej je rozmywamy, w głębi zdjęcia wyraźnie przedstawiamy drugi plan naszego zdjęcia z interesującym nas obiektem oraz na trzecim planie znajduje się nasze tło zdjęcia.

Typowe obramowania to np: otwarte okna, drzwi, drzewa, bramy, otaczające budynki, ruiny, mury ceglane, łuki, gałęzie pokryte liśćmi, dziura w płocie. To tylko niektóre z wielu możliwości.

Obramowanie ostre czy nieostre

Oczywiście wszystko zależy od tego na co chcesz zwrócić uwagę widza, co jet ważne aby zaobserwował w Twoim kadrze. Jeżeli fotografujesz architekturę zaleca się stosowanie ostrego obramowania – będzie ono rozpoznawalne i z widocznymi szczegółami. Natomiast przy fotografowaniu natury miękkie obramowania (np rozmyte liście, kontur drzewa przy zachodzie słońca) tworzą piękną barwną plamę.   

To by było dzisiaj na tyle... Czy dowiedziałeś się z tego artykułu czegoś nowego? Coś Cię zainspirowało?